Οι παρωτίδες, μία από κάθε πλευρά, αποτελούν το μεγαλύτερο σε μέγεθος ζευγάρι των μεγάλων σιελογόνων αδένων (ακολουθούν τα ζευγάρια των υπογνάθιων και υπογλώσσιων αδένων). Η παρωτίδα βρίσκεται μπροστά και κάτω από το δέρμα του αυτιού και παράγει σάλιο που εκκρίνεται στο στόμα, από σημείο του βλεννογόνου της ίδιας πλευράς.

Η επιπολής παρωτιδεκτομή γίνεται κυρίως λόγω της εμφάνισης όγκου στη παρωτίδα για την αφαίρεση νεοπλασμάτων του αδένα (καλοήθων ή κακοήθων), και λιγότερο για την ριζική θεραπεία χρόνιας φλεγμονής του, συνήθως σιαλολιθίασης (χρόνιας απόφραξης από πέτρα).

Σπάνιες επιπλοκές αφορούν στην λοίμωξη ή/και διάσπαση του χειρουργικού τραύματος, και ακόμη λιγότερο στην αιμορραγία ή στην δημιουργία κάποιου αιματώματος. Συχνότερη επιπλοκή συνιστά η υπαισθησία του λοβίου του σύστοιχου αυτιού, λόγω της συχνής αναγκαιότητας της διατομής του υπεύθυνου νεύρου (μείζον ωτιαίο). Το προσωπικό νεύρο με όλους τους κλάδους του καθώς διέρχεται μέσα από τον αδένα ανευρίσκεται και προφυλάσσεται. Βραχυπρόθεσμη πάρεση κάποιου κλάδου/ων του προσωπικού νεύρου που σχετίζονται με την αφαιρούμενη νεοπλασία, που εκδηλώνεται με δυσλειτουργία στην κινητικότητα του κάτω χείλους ή σπανιότατα της παρειάς, του άνω βλεφάρου ή του μετώπου βαθμιαία αποκαθίσταται. Ακόμη πιο σπάνια και όψιμη επιπλοκή αποτελεί η τοπική εφίδρωση εμπρός και κάτω από το δέρμα του αυτιού κατά την λήψη γευμάτων (σύνδρομο Frey), το οποίο αντιμετωπίζεται απόλυτα.

Μόνο στην περίπτωση που η επέμβαση αφορά κακόηθες νεόπλασμα της παρωτίδας που επιβεβαιώνεται με ιστολογική εξέταση του αφαιρεθέντος νεοπλάσματος, ή σε σύγχρονο λεμφαδενικό καθαρισμό του τραχήλου που μετεγχειρητικά επιβεβαιώνονται ιστολογικά μεταστάσεις. Ανάλογα με τα ευρήματα της ιστολογικής εξέτασης των παρασκευασμάτων του λεμφαδενικού καθαρισμού σε σχέση με μεταστατικές εστίες, ενδέχεται να απαιτηθεί συμπληρωματική θεραπεία με την μορφή κατά κανόνα ακτινοθεραπείας.